Een luisterend oor bij rouw en verlies

“Gewoon even kunnen praten over wat me bezighoudt na de dood van mijn partner, met iemand
die de tijd en de moeite neemt om echt te luisteren.
Daar knapte ik helemaal van op.”

Wij willen u graag de ondersteuning bieden die u nodig heeft in die moeilijke periode na het verlies van een dierbare.

Een dierbare verliezen is heel ingrijpend. Zo’n groot verlies hoeft u niet alleen te dragen, ook al voelt dat soms wel zo. De vrijwilligers van Rouwsteun zijn er om u te ondersteunen.

Vraag Rouwsteun aan

169.938

personen overleden
in 2022

764.721

nabestaanden (gemiddeld 4,5 per overledene)

152.944

1 op de 5 nabestaanden wenst meer emotionele steun

95.590

1 op de 8 nabestaanden zoekt (professionele) hulp voor rouwklachten

“Is het normaal hoe ik me nu voel?”

Rouwen leer je pas wanneer je het meemaakt. En tot die tijd denk je er misschien liever niet over na. Maar als u iemand die u dierbaar is verliest, of u kent iemand die dat doormaakt, dan kan het zijn dat u niet weet hoe u dat aan moet pakken. Of u wilt er graag gewoon even over praten met iemand.

Maar wat als u niet weet bij wie u terecht kunt met uw verhaal?

Door samen te rouwen krijgt verlies ruimte in uw leven.

De eerste maanden na het overlijden van een dierbare zijn vaak heel onwerkelijk. Het leven gaat gewoon door, maar uw eigen leven staat stil. Elke dag is een nieuwe dag, maar dan wel zonder de persoon waar u van hield. U doet uw dagelijkse dingen, misschien voelt u zich soms zelfs even vrolijk, maar dan wordt u weer herinnerd aan het gemis en alle kleuren verdwijnen op slag.

U probeert die klap zo goed als u kunt op te vangen. Misschien krijgt u hulp van mensen om u heen. Maar het is vaak zo moeilijk om woorden te vinden voor wat u doormaakt. Of om het gevoel van gemis toe te staan en niet altijd sterk te willen zijn. U kunt u soms zelfs schuldig voelen wanneer u het gevoel heeft dat u anderen met uw verdriet lastigvalt. Misschien hebt u het wel ver weggestopt en doet het te veel pijn om erover te praten. En hebt u vragen waar niemand in uw omgeving eigenlijk een antwoord op weet. Bijvoorbeeld: hoe ga ik om met de leegte die ik voel? Hoe voel ik me nu eigenlijk en is dat normaal? Hoe pak ik mijn leven op en hoe krijgt het weer betekenis?

Omgaan met het verlies van uw dierbare hoeft u niet alleen te doen, ook al voelt dat soms wel zo. Bent u lid van de Vereniging leven met dood, dan ondersteunen onze Rouwsteun-vrijwilligers u daarbij.

“Ik vind het belangrijk dat de namen van andere dierbaren ook genoemd blijven worden en herinneringen gedeeld kunnen worden. Daarom ben ik vrijwilliger geworden bij de Vereniging leven met dood.” “Ik ben zelf ook door meerdere rouwprocessen gegaan en ik heb het ziekteproces en het overlijden van mijn oma van heel dichtbij meegemaakt. Met haar voerde ik gesprekken over de dood en overlijden.”

Ontmoet onze vrijwilligers

“Zo nu en dan vroeg ik mij af: ‘Heb ik alles kunnen zeggenwat ik wilde?’ Nu kan ik volmondig ‘ja’ antwoorden.”

Sanne Boogerd

Sanne zag de dood van haar vader aankomen

De rouwperiode na het geplande overlijden van mijn vader was voor mijn gevoel anders dan ‘normaal’. Daarbij, wat is een normale rouwperiode? Ik had vrede met zijn keuze en ik heb afscheid van hem kunnen nemen. Maar zo nu en dan vroeg ik mij af ‘Heb ik alles kunnen zeggen wat ik wilde zeggen?’ Nu kan ik die vraag beantwoorden met een volmondig ‘ja’. Ik heb daar wel  hulp bij  gehad om tot dat antwoord te komen. Maar er is niks mis met om hulp vragen. Het praten over het verlies van mijn vader heeft mij geholpen bij het verwerken. Ik ben dankbaar voor de mensen op wie ik die dagen kon steunen.

Mijn vaders overlijden, maar ook de mensen om mijn heen, hebben ervoor gezorgd dat ik vrijwilliger ben geworden bij de Vereniging leven met dood. Ik weet als geen ander hoe belangrijk het is om een fijne en veilige omgeving te hebben met wie je kan praten over jouw rouw.”

Lees het verhaal van Sanne